Jak zostać księżniczką? - odcinek 6

"Wyspa Rose"

            Wyspa Rose jest niewielkim państwem na oceanie Atlantyckim. Oprócz głównej wyspy, której nazwa pochodzi od nazwiska dynastii panującej, w skład państwa wchodzi 5 innych mniejszych wysp: Dose, Fose, Mose, Lose i Eose. Stolicą państwa jest Deriene. Jest to największe miasto na wyspie głównej położone w jej centralnej części. W centrum miasta znajduje się zamek królewski, który jest główną siedzibą króla i jego rodziny. Inne miasta rozmieszczone są równomiernie w całym kraju. Wyspy zamieszkiwane są przez niespełna 35 milionów ludzi.

            Wyspa Rose charakteryzuje się wspaniałymi widokami i mnóstwem zieleni. Jedynie na wyspie Fose przeważają tereny górzyste, a co za tym idzie mniejsze zaludnienie. Natomiast wyspa Mose, znajdująca sie najbliżej Ameryki Północnej, jest częstym miejscem wakacyjnych wypadów roseniszów.

           Charakterystycznym kolorem Wysp jest czerwony, jednakże każda wyspa ma inny odcień tego koloru. Flagą są kontury wysp na czerwonym tle. Herb jest również w kolorze czerwonym z dużą złota koroną na środku i wstążką pod korona, na której wypisane jest nazwisko rodziny panującej. 

Od 1023 roku rodzina McRose jest dynastią panującą na Wyspach. Obecny król – Edward Nicolas Austeryn McRose – objął rządy po śmierci swojego dziadka- króla Nicolasa. Na Wyspie Rose obowiązuje dziedziczenie tronu tylko przez najstarszego mężczyznę, bezpośrednio spokrewnionego z królem. Królem może zostać tylko zamężny mężczyzna. Dziecko urodzone przed ślubem lub mniej niż 9 miesięcy po ślubie nie może zostać królem (w przypadku mężczyzn)  lub Matką Króla (w przypadku kobiet).

Od 289 lat żadnemu królowi nie urodził się bezpośredni następca, a od 573 lat zawsze jako pierwsze rodziły się córki. Obecny król ma 2 córki: Audrey i Bridget. Zgodnie z prawem Wyspy tylko najstarsza córka może zapewnić dziedzica lub jej najstarsza córka. W 1961 roku, w wieku 18 lat księżna Audrey wyszła za mąż za księcia Rigarda. Audrey urodziła 4 córki: Clara’e, Lydia’e, Roxanne, Therese. Księżna Clara wyszła za mąż mając 19 lat, rok po ślubie urodziła córeczkę Adrienne, półtora roku później na świat przyszła Blanca, która przeżyła tylko 7 godzin i 21 minut. Minęło wiele lat i 15 września urodził się upragniony następca tronu – książe Nickolas Edward Cristall. Nickolas po prapradziadku królu Nicolasie, Edward po dziadku, a Cristall po królu rządzącym w latach 1234-1256.

Książe Nickolas od najmłodszych lat posyłany był do najlepszych królewskich szkół w kraju i przygotowywany do objęcia tronu po swoim pradziadku. Jednak On nigdy tego nie chciał. Niejednokrotnie uciekał ze szkół z internatem i był poszukiwany przez pracowników pałacu, rodzinę i wojsko. Zawsze próbował się wykręcić z oficjalnych spotkać, nie wspominając o bankietach, na które nie przychodził. Pytany przez dziennikarzy zapierał się, że nie ma zamiaru objąć tronu. Lata płynęły, nie tylko rodzina, ale i poddani byli zmartwieni. Jeżeli ich Książę, następca tronu nie obejmie tronu po Królu Edwardzie monarchia przestanie istnieć. Wyspa Rose nie miała alternatywy, od zawsze była monarchią. Król rządził państwem i sprawował funkcję reprezentatywną. Jednak Król Edward ma 90 lat i od 1953 roku porusza się na wózku inwalidzkim na skutek wypadku samochodowego, w którym zginęła jego żona – księżna Yvonne. Stary król nie wychodził do poddanych. Jedynie raz do roku, w rocznice koronacji, pokazywał się w oknie pałacu i ich pozdrawiał. Cały kraj miał nadzieję na nowego króla, obecnie funkcję reprezentatywną pełnili Pierwsza Córka Króla – Clara i jej mąż Stephen, rodzice Następcy Tronu.

*   *   *   *   *

            5 lat temu książę Nickolas postawił Królowi i swojej najbliższej rodzinie ultimatum– albo pozwolą mu wyjechać, albo oficjalnie zrzeknie się tronu. Zgodzili się, ale wszystko dla bezpieczeństwa Następcy Tronu miało zostać utrzymane w tajemnicy. Nickolas wybrał ludzi, którzy będą mu towarzyszyć – 3 ochroniarzy i swoją prawą rękę. Król zgodził się na jego wyjazd pod jednym warunkiem: Musisz studiować. Jak skończysz, wrócisz i porozmawiamy co dalej!

Dnia 1 sierpnia 2010 roku, spakowany i wreszcie w doskonałym nastroju pojechał sie bawić. Po roku zabawy, praktycznie codziennie w innym mieście – od Azji, przez Europę i wreszcie Amerykę – przyszedł czas na wybranie miejsca gdzie będzie studiował. Nic co Nickolas robił całe swoje życie, z wyjątkiem obowiązków, których unikał jak ognia, nie było typowe. Tak i wybór miasta i uniwersytetu  był niebanalny. Nickolas rozkazał swojej „prawej ręce” kupić Atlas Świata. Książe wziął prawie siedmiuset stronicową książkę do ręki otworzył na losowo wybranej stronie i powiedział krótkie „Tutaj!” wskazując palcem Fremartle w Australii.

Minęło 2 lata… Prasa na wyspach rozpisywała się o Następcy Tronu. Wszyscy ze zniecierpliwieniem czekali na powrót swojego księcia, jaki by on nie był, ale chcieli żeby wrócił. Był arogancki, gburowaty i wiecznie zły na cały świat. Tak samo jak go nie lubili, tak samo mocno wierzyli, że będzie chciał pełnić swoją rolę i będzie ich Królem.

Książe Nickolas nie wytrzymał zbyt długo na Uniwersytecie Notre Dame w Australii. Po raz koleiny otworzył Atlas na losowej stronie i już następnego dnia leciał do Atlanty.

Jak przystało na prawdziwego „bad boya” nauka była ostatnią rzeczą o której myślał. Czas w Atlancie spędzał na „studiowaniu” i poznawaniu nowych ludzi, głównie dziewcząt, z którymi nie wiązał swojej przyszłości. Chciał się wybawić, a one były tylko zabawką…